Ken je dat? Je staat op het punt om iets simpels te doen, iets wat je al honderden keren hebt gedaan, en toch gaat het faliekant mis. Van die momenten waarop je jezelf afvraagt of je hersenen even met vakantie zijn. Een boterham met pindakaas laten vallen – uiteraard met de besmeerde kant naar beneden – of je telefoon laten glippen net wanneer je uit bad stapt. We hebben allemaal weleens zo’n knullig moment. Maar waarom gebeurt dit eigenlijk zo vaak?
De vloek van routine
Ons brein is een efficiënte machine. Wanneer we iets vaak doen, gaat het op de automatische piloot. Dat is handig, want zo hoeven we niet steeds na te denken over hoe we onze veters moeten strikken of koffie moeten zetten. Maar juist die automatisering zorgt ervoor dat we soms even niet opletten. Het is waarom je weleens in de koelkast kijkt terwijl je de afstandsbediening kwijt bent, of waarom je jezelf betrapt op het inschenken van melk in een glas waar nog cola in zat. Oeps.
Knulligheid als charme
Soms is het ronduit irritant als iets misgaat, maar laten we eerlijk zijn: onze blunders zorgen ook voor de beste verhalen. Niemand wil luisteren naar hoe soepel je jouw fiets in het rek zette, maar wel naar hoe je in een opwelling probeerde te multitasken en eindigde met een volle boodschappentas op de grond en een wild rollende avocado richting de uitgang van de supermarkt. Onze klunzigheid maakt ons menselijk en zorgt vaak voor hilarische herinneringen.
Ongedierte en domme acties
Niet alleen wij mensen maken knullige fouten, ook dieren kunnen er wat van. Denk aan een kat die zich met al haar elegantie klaarmaakt voor een sprong en vervolgens genadeloos naast de vensterbank belandt. Of muizen die zich onhandig laten vangen omdat ze de verleiding van een stukje kaas niet kunnen weerstaan. Daarom wil je een muizenval kopen. Overigens, als je op een diervriendelijke manier van ongewenste knaagdieren af wilt, kun je het beste een diervriendelijke muizenval gebruiken. Dan hoef je je in elk geval niet schuldig te voelen als zo’n beestje zich weer eens door zijn eigen domme actie in de nesten werkt.
Leren van onze fouten (of niet)
Het mooie is: we maken allemaal fouten, maar de kans dat we ze blijven herhalen is groot. Hoe vaak heb je jezelf al gestoten aan die ene tafel? Hoe vaak heb je al gedacht dat je een dichte deur zonder problemen kon openen? En toch blijven we het doen. Misschien omdat we optimistisch zijn, misschien omdat we gewoonweg niet leren van onze eigen klungeligheid. Maar ach, zolang we erom kunnen lachen, is er eigenlijk niets aan de hand.
Dus de volgende keer dat je met je mouw achter een deurklink blijft haken of een kop thee over je toetsenbord laat vallen, troost jezelf dan met de gedachte dat je niet de enige bent. En als je écht een slimme oplossing zoekt voor een klein probleempje in huis, zoals ongewenste bezoekers met een staart, kun je altijd een diervriendelijke muizenval overwegen. Niet dat het je beschermt tegen je eigen klungeligheid, maar hé, je moet ergens beginnen!
